Wie is de eerste vrouw op de Xiborg V blade?
Op het ONK Para Atletiek liep ik er al op, maar ik mocht het toen nog niet wereldkundig maken. Maar dat verandert nu: “Mijn nieuwe blade is de Xiborg V.” Xiborg is ook een nieuwe partner richting de paralympische spelen in Tokio.
Xiborg levert mij deze high performance blade en ondersteunt bij de uitlijning ervan.
Wat ik super tof vind aan Xiborg. Is dat ze de blades met de hand voor mij maken. Het is dus geen fabriekswerk, maar hoogwaardig Japans vakwerk. Dit maakt het heel persoonlijk. Ken Endo, de ontwikkelaar van de Xiborg V, maakt de blades alsof het voor zijn eigen kinderen is.
Xiborg en Ken gaan verder dan enkel blades voor topsporters ontwikkelen. In Tokyo geven ze anderen met een prothese de mogelijkheid gebruik te maken van hun blade-bibliotheek. Hierdoor kunnen zowel kinderen als volwassenen met een prothese op een toegankelijke wijze weer sporten. Vanuit deze prothese bibliotheek biedt hij meerdere merken blades aan zoals die van Össur & Ottobock.
Zo krijgt ieder met een amputatie de mogelijkheid om weer te sporten. Zo kan je blades huren en testen en zo ervaring opdoen met verschillende merken en in diverse sporten.
Xiborg is een jonge onderneming die vrij nieuw is op de markt en is gevestigd in Tokio. De blades van Xiborg zijn nog volop in ontwikkeling en hier mag ik mijn steentje aan bijdragen. Mits de situatie het toelaat zullen Keith en ik naar Tokio gaan om te testen en te kijken hoe we de blade nog geschikter voor mij kunnen maken.
Wie weet komt er op termijn een blade op de markt waaraan ik heb bijgedragen. Hoe vet is dat?!
Sinds juli ben ik alleen bezig geweest met ervaring op doen op de nieuwe Xiborg blade. Gedurende de eerste testdagen was ik nog een beetje terughoudend. Het voelde nog niet helemaal top en op video zag ik dat ik veel te lang contact met grond hield. Het verschil met de blade waarop ik tot op heden mijn successen behaalde is levensgroot.
Mijn oude blade was te kort aan de grond, reageerde te snel en onderbrak mijn passen.
Toen we met Ken overlegde en de beelden met hem hadden gedeeld kwamen we er snel achter dat de blade een beetje stijver moest zijn en dat de uitlijning verre van optimaal was, de blade stond te veel achterover. Hierdoor plantte ik nagenoeg alle spikes in de baan en nagelde ik mezelf op de baan. De connector waarmee we de blade aan de koker bevestigen was ook aan de zware kant, wat mijn ervaring kleurde. Deze connector was noodzakelijk om de lengte goed te kunnen bepalen en testen.
Toen de lengte duidelijk was en de afstelling beter was, begon de blade voor mij te werken. Xiborg stuurde een zwaardere categorie blade toe, een lichtere adapter en Hervé zette de blade meer op zijn tip. De blade en ik kwamen toen echt tot leven.
10 september wist ik het zeker. Dit is de blade voor mij. Hier ga ik mee vliegen.
Al met al was dit best een spannende periode. Want na mijn vakantie moest ik een besluit nemen over de blade en binnen anderhalve week zat ik in het startblok met een blade waar ik nauwelijks op had getraind.
Normaliter heb je ongeveer 2 maanden nodig om aan een nieuw been te wennen en ik mocht het ONK Para Atletiek lopen binnen anderhalve week nadat ik de keuze had gemaakt. Daarnaast heeft Keith besloten om niet op sprint uithoudingsvermogen te trainen, maar hoofdzakelijk op kracht en technische aspecten. Voor het ONK had ik maar één keer een 100 meter gelopen op de Xiborg V.
