In Maart van 2020 startte ik een nieuw hoofdstuk in mijn carrière als atleet. Het bleek een kort hoofdstuk te zijn voor mij in Amsterdam. Team Para-atletiek ben ik dankbaar voor de korte periode dat ik bij ze terecht kon en dit heb ik ze persoonlijk verteld. Trots en blij ben ik om te kunnen melden dat ik vanaf deze 8 juni bij Prins Hendrik in Vught train. Gewoon bij mijn eigen club, hoe lekker. Geen twee of meer uur per dag meer reizen, meer tijd om te rusten en voor de andere belangrijke dingen in het leven zoals bv. Mijn hondjes, studie & familie. Ja, de Paralympische Spelen in Tokio is mijn grote doel voor het komend jaar. Maar om tot grote prestaties te komen is veel meer nodig dan training.

In de afgelopen drie à vier maanden heb ik veel over mezelf geleerd. Ik weet nu dat ik niet graag train in een stedelijke omgeving. Ik ben iemand die graag de vogeltjes hoort fluiten wanneer ik uit hijg na een sprint. Dat had ik op Papendal en in Amsterdam was dat er gewoon niet bij. Ik ervaar daar niet hetzelfde. Hoewel dit goed kan werken voor anderen, geldt dit niet voor mij.

Nu heb ik de rust om me heen. Maar dat op zich is niet voldoende, want ik heb ook iemand nodig die me begeleid, uitdaagt en aanspoort. Kortom, wie gaat mij trainen & coachen? 

Misschien ben ik hier nog wel het meest blij mee…

Mijn team is uitgebreid niet één, maar twee coaches! Keith Antoine en Joep Janssen. Met deze twee coaches denk ik dat ik het maximale uit mezelf kan halen. Joep is een jonge topcoach met toekomst en Keith is de ervaren sprintcoach die ik zocht.

Frank Jol blijft natuurlijk mijn orthopedisch instrumentmaker en mijn broer Michael Alkemade wordt mijn fysiotherapeut. 

Keith is een internationaal gerenommeerde sprintcoach die meerdere atleten tot top prestaties heeft gebracht waaronder Darren Campbell, Katharine Merry, Richard Whitehead en de Britse Paralympisch mannen 4x100m estafette team. Het enige nadeel is dat Keith in Engeland woont en werkt. Joep is de andere kant van de medaille die deze machine gaat laten werken.

Joep zal de dagelijkse leiding hebben en samen met Keith de schema’s maken en mij helpen bij de uitvoering en motivatie. Nu ik de eerste dag gister achter de rug heb, merk ik dat dit gaat werken. Joep weet waar hij het over heeft en begeleid mij op een prettige manier. 

Met dit team op deze plek, ga ik mijn reis naar de absolute wereldtop vervolgen en de kans dat ik deze ga bereiken voelt in deze situatie ook een stuk groter. Het voelt meer als van mezelf omdat ik mijn eigen team, omgeving creër waarbij ik als topsporter het beste kan presteren op en naast de baan.
Prins Hendrik is een club waar alle faciliteiten aanwezig zijn inclusief een indoorbaan en atleten waar ik mij aan kan optrekken. In die zin kom ik ook hierin niets te kort. 

Wat er nu nog meer gaat gebeuren is dat ik meer updates ga uitbrengen omdat Hervé makkelijk ‘even mee kan’ om dingen in beeld te brengen. Zo kan ik meer met jullie delen over mijn ontwikkeling als Para-Atleet.

Dus volg mijn verlengde reis naar de Paralympische Spelen Tokio 2020 op social media en mocht je vragen hebben, stel ze hieronder door een reactie achter te laten.