Met Joep, heb ik van september tot januari een goede winter gedraaid, met een totaal andere aanpak dan andere jaren. Doordat we ons de afgelopen periode vooral op de basis richtte. Creëerde we een fundament voor de komende jaren. Hierdoor had ik geen hoge verwachtingen van mijn trainingskamp in Stellenbosch. 

Maar tijdens de trainingen in Stellenbosch (Zuid-Afrika) werd me duidelijk dat ik er, door puur aan de basis te werken, beter voor sta dan ik de afgelopen maanden dacht. Het werk dat we de afgelopen maanden hebben gedaan voelde een stapje terug voor mij. In Stellenbosch ervaarde ik dat deze fundamentele vaardigheden van gigantisch belang zijn om snel te zijn. Ik sprint nog maar een paar jaar daarom is het logisch dat mijn fundament nog niet zo sterk is. Hierdoor kon ik op dit front nog veel progressie boeken. 

Toch was het trainingskamp bijna niet doorgegaan. Want vanwege de Corona-omstandigheden in December en Januari stond het trainingskamp op losse schroeven. Toch hebben Keith Antoine, Richard Whitehead (meervoudig Paralympisch kampioen in de T42-klasse uit Groot-Britannië) en ik er een mooi en nuttig trainingskamp van gemaakt.  

De reis naar Stellenbosch was vreemd, een vliegtuig dat normaal afgeladen vol is, was nu nagenoeg leeg. Ik was één van de weinigen in het vliegtuig. Omdat de Britten andere maatregelen hebben dan wij in Nederland, arriveerde ik een dagje eerder dan Keith en Richard. Hierdoor had ik een dag de tijd om de campus te verkennen en uit te rusten van de reis. Veel verkennen was er niet bij, want ik kwam niet verder dan de atletiekbaan en de sportcampus. Ik moest in de bubbel blijven en iedere dag mijn temperatuur opmeten. Wel was het vanaf de campus en de baan een prachtig uitzicht.

Een dag later zat ik met Richard & Keith aan het ontbijt. Dit vond ik heel spannend. Vooral omdat ik ze beide nog nooit in levende lijve had meegemaakt, enkel via zoom calls. Natuurlijk heb ik Keith vaak gesproken via Zoom en WhatsApp, maar dat is niet hetzelfde.

De eerste week zat mijn hoofd vol met,

“Gaat deze samenwerking goed?”

Vooral de samenwerking met Keith was belangrijk voor mij om hier een positief gevoel bij wil hebben. Het liefste wil ik dat de combinatie Keith & Joep blijft tot aan de Paralympische Spelen in Parijs 2024. Je hebt als atleet na alle reorganisatie ook rust en stabiliteit nodig.

Het plan is altijd geweest dat Keith en ik elkaar eens per maand gingen ontmoeten. Maar door alle Corona maatregelen in zowel Nederland als het Verenigd Koninkrijk kwam het er steeds niet van. Hulde aan zowel Joep als Keith dat ze het alsnog in goede banen weten te leiden. Dan merk je ineens hoe belangrijk communicatie is en zowel Joep als Keith doen dit uitstekend met elkaar en mij. Keith wist exact waar ik stond bij aankomst in Zuid Afrika en weet nu tot in detail wat er mogelijk is en waar ik mezelf kan verbeteren.

Natuurlijk had ik een goed voorgevoel bij Keith als coach, maar zou dan ook fijn zijn dat het in real life ook zo uitpakt. Dat deed het gelukkig. Eigenlijk na de eerste week al kwam er een oase van rust over me heen. 

Dit team is goed!

Hier was ik naar opzoek en dit gaat werken samen met Joep. Want zonder Joep geen Keith en zonder Keith ook geen Joep. Want met Keith alleen red ik het niet.

Keith kan er niet bij iedere training zijn omdat hij een zoon heeft, een eigen bedrijf maar hij woont ook niet in Nederland. Hoe gaaf is het dat ik kan zeggen ik heb niet één, maar twee coaches en het loopt als een trein. Hoe gaaf is het dat jong en oud, die niet eens dezelfde taal spreken, bij elkaar komt om het maximale uit mij te krijgen tot aan Parijs?

En hoe gaaf is het dat het dan ook nog gezellig is onder elkaar en dat we elkaar begrijpen. 

Ik ben hier echt heel enthousiast over. Maar vooral super blij dat ik bevestigd heb gekregen in Stellenbosch, met dit team ga ik de top bereiken. En vooral met de gehele situatie erom heen. Het geeft zoveel rust. 

Het was echt gezellig met Keith & Richard. Hoofdzakelijk was het hard trainen, maar was ook veel ruimte voor plezier. Ik heb genoten in Stellenbosch. De trainingen die ik daar deed met Keith sprintend en fietsend naast me, waren super motiverend.

Keith is hoog in de 50 en die man is echt fit, een echt voorbeeld. Hij laat me zien en voelen hoe ik moet sprinten. Hoe bouw je een race op? Hij legt het simpel uit, zonder de details te verwaarlozen. Lekker ongecompliceerd zowel fysiek, als mentaal.

Richard heb ik ook leren kennen en is een en al gekkigheid en toch heb ik veel van deze atleet kunnen leren. Hij heeft meerdere gouden medailles op zijn naam en is al meer dan 10 jaar atleet. Ook weer een voorbeeld voor mij en iemand waar ik van kan leren.

Dat Keith & Joep binnen een half jaar een programma in elkaar zetten dat bij mij aanslaat en progressie mee boek is opmerkelijk. Normaliter duurt zo’n proces twee jaar. Door het wederzijdse vertrouwen lukt dit.

Er is wederzijds vertrouwen.

Het klopt gewoon.

Ik ben zo blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd en kritisch ben geweest. 

Want hierdoor creëerde ik een stabiele situatie, waarbij ik verwacht de komende jaren als atleet echt tot mijn recht te komen.