Dit wedstrijdseizoen eindigde ik in top 6 op de 100m en top 3 op de 200m van de wereld en liep ik in totaal 18 wedstrijden. In al deze wedstrijden leerde ik iedere race iets nieuws.

Ik leerde zoveel dat het voldoende bleek voor een ticket naar de Paralympische Spelen. Wat ik het fijnste vindt aan deze hele situatie is dat ik het op mijn eigen manier heb kunnen doen. Daarvoor moest ik mezelf op de eerste plaats zetten en heb veel moeten aanpassen, mijn omgeving, mijn team en mijn materiaal. Hier ben ik enorm trots op. Zeker wanneer ik terug kijk op de staat waarin ik was toen ik in Juni 2020 bij Joep begon te trainen.

Toen voelde het alsof het maken van één sit-up al veel was. Dit hele proces heeft mij geleerd dat je mentaal goed in je vel moet zitten om je lichaam op de toppen van zijn kunnen aan te sturen. Met tot gevolg dat ik weer terug moest naar de basis.

En dan moet je ook nog even dealen met alle COVID19 perikelen. Niet weten of je mag trainen in Vught, kan je de krachtruimte wel gebruiken? Mag ik een andere krachtruimte gebruiken?

Gelukkig heb ik hierbij ook hulp gekregen van Brabant Sport. Zij hebben me geholpen door TeamNL Centrum Zuid beschikbaar te maken voor krachttraining toen ik niet bij PH mocht trainen vanwege de maatregelen.

Gelukkig wordt je van overwonnen tegenslagen enkel wijzer en sterker.

De samenwerking tussen Joep en Keith kende, zoals iedere partnerschap zijn ups en downs. Zij hebben elkaar niet uitgekozen. Dat heb ik gedaan en dat zorgde soms voor wat frictie en ook dit is uiteindelijk erg waardevol. Deze frictie heeft mij ook geholpen op mijn pad naar Tokyo. Want het leert je verder te kijken dan de gebaande paden.

Een voorbeeld van frictie was Keith’s aanpak van standaardisatie en de variatie die Joep wil aan brengen. Dit standaardisatie brengt een vorm van focus die mij helpt om dingen op te pakken, terwijl de variatie me helpt dingen interessant te houden en dezelfde uitdaging op meerdere manieren te tackelen. Dit jaar heeft de nadruk op standaardisatie gelegen, hoe moeilijk dit ook voor mij is. Maar het heeft me wel een sterke basis gegeven.

Nu ben ik in Japan mijn voorbereidingskamp aan het afronden. Mijn vorm begint nu te komen, het voelt alsof alles nu op de juiste plek valt. Morgen gaan we het Paralympisch dorp in en houden we deze scherpte en snelheid vast. Er zijn een aantal atleten waar ik veel lol mee heb en dat maakt het bijzonder. Dat je deze ervaring kunt delen met andere. Want uiteindelijk maak je samen de herinneringen.

Ik kijk enorm uit naar de spelen en daar te shinen.
Maar ik ga vooral genieten want alleen al deze ervaring pakt niemand van me af.